ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥΣ ;

 «Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». «Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι». Μόνο με τις συγκεκριμένες παροιμίες μπορεί να συγκριθεί η ανακοίνωση που εξέδωσε χθες η Χαλυβουργική, η εταιρεία της οικογένειας Αγγελόπουλου και με την οποία επιτίθεται στην Εθνική Τράπεζα, στην οποία οφείλει περισσότερα από 343 εκατ. ευρώ, διότι αποφάσισε να θέσει σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης την απαξιωμένη επιχείρηση.

Μετά από διαρκείς προσπάθειες εξεύρεσης λύσης και μετά από πλήθος διευκολύνσεων και ευκαιριών, η Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας είδε και αποείδε με τις παλινωδίες και ανακολουθίες της οικογένειας Αγγελόπουλου και στις 24 Φεβρουαρίου κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αίτηση για υπαγωγή της βιομηχανίας στην έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης.

Η εν λόγω διαδικασία που ουσιαστικά σημαίνει πως η Εθνική Τράπεζα θα επιδιώξει να βρει επενδυτή που θα αναλάβει να τρέξει την Χαλυβουργική με προοπτική να ανακτήσει κάποια από τα «δανεικά και αγύριστα» της οικογένειας Αγγελόπουλου δεν είναι κάτι απλό για να γίνει. Αλλά στην περίπτωση της Χαλυβουργικής πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις. Δηλαδή η απαίτηση της Εθνικής έναντι της Χαλυβουργικής είναι βέβαιη και εκκαθαρισμένη και δεν αμφισβητείται από τον οφειλέτη.

Παρόλα, αυτά η πλευρά της οικογένειας Αγγελόπουλου εξέδωσε χθες μια ανακοίνωση με την οποία προσπαθεί με σαθρά επιχειρήματα να εκφοβίσει τη Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.

Τί λέει η σχετική ανακοίνωση; Υποστηρίζει πως η Χαλυβουργική είναι η εταιρεία που όρισε τη βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα. «Οι μέτοχοί της, χωρίς να έχουν λάβει οποτεδήποτε μέρισμα, έχουν εισφέρει στην επιχείρηση πάνω από 250 εκ. ευρώ από το 2003 μέχρι πρόσφατα. Ακολούθως, ουδέποτε έλαβαν κρατική επιδότηση. Σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, διατηρεί τις πλέον σύγχρονες μονάδες παραγωγής χάλυβα, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται σε στρατηγική τοποθεσία στην Αττική όπου και απορροφάται το 60% της εγχώριας κατανάλωσης», υποστηρίζεται στην ανακοίνωση. Για τους γνωρίζοντες την πραγματικότητα στις 57 λέξεις της συγκεκριμένης παραγράφου δεν υπάρχει ίχνος ειλικρίνειας.

Αλλά οι δικαιολογίες περισσεύουν στην ανακοίνωση της Χαλυβουργικής. Όπως μας πληροφορεί «η παύση της δραστηριότητάς της από το 2016 οφείλεται σε συνδυασμό αντικειμενικών εξωγενών παραγόντων που δεν συσχετίζονται με την διοίκηση ή τις προθέσεις των μετόχων της. Παρόλα αυτά, η εταιρεία συνέχισε να καταβάλει όλα αυτά τα χρόνια κανονικά τη μισθοδοσία, υλοποίησε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου με την καταβολή συνολικού ποσού €6.000.000 και τέλος, εκπληρώνει μέχρι σήμερα κανονικά τις υποχρεώσεις της προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία».

Αλλά οι ανακρίβειες στην ανακοίνωση συνεχίζονται, ενώ γίνεται προσπάθεια να προσωποποιηθούν ευθύνες και να κατηγορηθούν άνθρωποι που δεν έχουν καμία ευθύνη για το ναυάγιο της Χαλυβουργικής. Με περίσσιο θράσος η ανακοίνωση αναφέρει: «Έναντι των δανειστών της και ιδίως της Εθνικής Τράπεζας, η διοίκηση και οι φορείς της εταιρείας ήταν πάντοτε συνεργάσιμοι, υποβάλλοντας προτάσεις αναδιάρθρωσης του δανεισμού της καθώς και επιχειρηματικά σχέδια. Η ανταπόκριση από πλευράς της τράπεζας ήταν ανύπαρκτη έως εχθρική, με πρωταγωνιστή τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Τράπεζας, Παύλο Μυλωνά. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι ο κ. Π. Μυλωνάς είχε πρόσφατα (Ιανουάριος 2020) δηλώσει στον τύπο ότι η χώρα δεν χρειάζεται τη Χαλυβουργική, σιωπώντας επιλεκτικά για τις εξίσου υπερχρεωμένες και υπολειτουργούσες εταιρείες του ανταγωνισμού. Υπό το φως των εξελίξεων, η παραπάνω δήλωση αξιολογείται πλέον διαφορετικά, αφού προδίδει προετοιμασία και σχεδίασμά που οδήγησε στην τάχα αναγκαία απόφαση της ειδικής διαχείρισης».

Κάποιοι στην Χαλυβουργική έχουν ξεχάσει τις αποκαλύψεις που έκανε προ 17μηνου ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, υποστηρίζοντας πως η Χαλυβουργική είχε περιέλθει σε αδιέξοδο, καθώς οι άμεσες και έμμεσες συμμετοχές των παιδιών του στην εταιρεία είχαν «αδρανοποιήσει» την πλειοψηφία των μετοχών της. Βεβαίως είναι βολικό να κατηγορεί κανείς τον CEO της Εθνικής Τράπεζας και να μεταθέτει σε αυτό ευθύνες που βαρύνουν – κατά τα λεγόμενα του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου- αποκλειστικά τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο.

Η ανακοίνωση, που συνιστά μνημείο ψευδούς υποστηρίζει εν συνεχεία τα ακόλουθα: «Η Εθνική Τράπεζα έσπευσε να καταθέσει την αίτηση για την υπαγωγή της Χαλυβουργική σε ειδική διαχείριση, μόλις 2 μέρες πριν την κατάργηση της σχετικής διαδικασίας από τον νέο πτωχευτικό νόμο. Μάλιστα, η κατάθεση της αίτησης έγινε με προκλητικό τρόπο στις 24-2-2021, ενώ ίσχυε η απαγόρευση κατάθεσης δικογράφων που δεν συνοδεύονται από αίτημα προσωρινής διαταγής (Κ.Υ.Α. 9147/10-2-2021) λόγω του Covid-19! Όμως η διαδικασία της ειδικής διαχείρισης απευθύνεται σε εταιρείες «εν λειτουργία» που δεν υφίσταται εν προκειμένω, ενώ για να είναι αποτελεσματική για την τράπεζα, θα πρέπει να υπάρχουν ενδιαφερόμενοι επενδυτές. Διαφορετικά, είναι μάταιη και αδιέξοδη. Ποιος είναι λοιπόν ο επενδυτής στον οποίο προσβλέπει ο κ. Μυλωνάς; Αναμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον την αποκάλυψη του ονόματος. Γιατί επιλέχθηκε η διαδικασία αυτή παρά το γεγονός ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου;».

Η απάντηση στους συντάκτες της ανακοίνωσης θα έλθει στις 5 Απριλίου από το ίδιο το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει το εάν η ειδική διαχείριση είναι σύννομη ή όχι. Αλλά και στις αιχμές για τη δυνατότητα εύρεσης επενδυτή από την Εθνική Τράπεζα, θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτές εκφράζονται ανερυθρίαστα από την πλευρά της τωρινής διοίκησης της χαλυβουργίας, δεδομένης της κατάστασης που έχει οδηγήσει τη βιομηχανία.

Και αυτό αποτυπώνεται στη συνέχεια της ίδιας της ανακοίνωσης, όπου επανέρχεται με ευκολία το διαρκές «ευφυολόγημα» της Διοίκησης Αγγελόπουλου για ύπαρξη βούλησης αναδιάρθρωσης της εταιρείας.

« Ήδη από το 2017, τα προβλήματα (περιβαλλοντικά, αδειών κλπ.) των εγκαταστάσεων της Χαλυβουργικής έχουν γίνει εγκαίρως γνωστά στην Τράπεζα, ενώ έχει τεθεί μεταξύ άλλων υπόψη της εμπεριστατωμένη γνωμοδότηση από την οποία προκύπτει ότι με την επιλογή της ειδικής διαχείρισης χάνονται οριστικά υφιστάμενες εδώ και δεκαετίες διοικητικές άδειες για τη χρήση π.χ. των λιμενικών εγκαταστάσεων. Είναι σαφές επομένως ότι η ειδική διαχείριση όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη απαξίωση και καταστροφή της επιχείρησης. Γνωρίζουν, λοιπόν, τα στελέχη της Εθνικής ότι το προϊόν της τυχόν ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της Χαλυβουργικής θα είναι ουσιωδώς χαμηλότερο από αυτό που θα εισέπραττε η τράπεζα εάν ακολουθούσε την οδό της συναίνεσης και των συμφωνιών αναδιάρθρωσης», σημειώνεται σχετικά.

Αυτό που αποκρύβει η πλευρά της οικογένειας Αγγελόπουλου είναι πως η εταιρεία διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία, η οποία περιλαμβάνει την έκταση που φιλοξενεί την παραγωγική της μονάδα στην Ελευσίνα, τις ιδιόκτητες λιμενικές εγκαταστάσεις, αλλά και άδεια ηλεκτροπαραγωγής της τάξης των 880 MW.

Και αφού κάπου εδώ ξεμένει από δικαιολογίες, η Διοίκηση της Χαλυβουργικής επιχειρεί να κάνει bullying στη Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας αναφέροντας τα εξής: «Και εδώ αναδεικνύεται το κρίσιμο στοιχείο που μεγεθύνει τις ευθύνες των διοικούντων της Εθνικής Τράπεζας. Από τον προηγούμενο χρόνο, αλλοδαπό fund τεράστιου βεληνεκούς και με ισχυρότατη παρουσία στην Ελλάδα είχε υποβάλει προσφορά στην Εθνική Τράπεζα για την απόκτηση των δανείων της προς την Χαλυβουργική. Εντούτοις, η Εθνική Τράπεζα εκώφευσε και απαξίωσε καν να απαντήσει, ενώ μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε αποφασίσει την πώληση σε fund των δανείων ανταγωνιστή μας (Ελληνική Χαλυβουργία). Συνεπώς, είναι ολοφάνερο, ότι η διοίκηση της τράπεζας, εκτελεί προδιαγεγραμμένη αποστολή σε βάρος των συμφερόντων της ίδιας και των μετόχων και προφανέστατα υπέρ συμφερόντων τρίτων. Η διοίκηση και οι φορείς της Εταιρείας μας δεν θα επιτρέψουν στην τράπεζα να εξυπηρετήσει επιχειρηματικά συμφέροντα, παρακάμπτοντας τις υποχρεώσεις της και τις αρχές της δίκαιης μεταχείρισης των πελατών της. Θα είναι εγκληματικό αν ικανοποιηθούν οι «προτιμήσεις» και οι ιδιαίτερες σχέσεις της ηγεσίας της Εθνικής Τράπεζας».

Η διαβολή πως η Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας εξυπηρετεί συμφέροντα τρίτων στην περίπτωση της Χαλυβουργικής είναι κάτι που δεν θα πρέπει να μείνει αναπάντητο από την τράπεζα. Ειδικά από τη στιγμή που στην αγορά είναι γνωστό πως ένας Έλληνας εφοπλιστής και ένα ξένο επενδυτικό κεφάλαιο είναι έτοιμοι να κατέβουν στο διαγωνισμό που θα προκηρύξει ο ειδικός διαχειριστής που θα τοποθετήσει το Πρωτοδικείο στις 5 Απριλίου, με σκοπό να ανακτηθούν όσα μπορούν να ανακτηθούν από τα «φέσια» των 600 εκατ. ευρώ που έχει αφήσει πίσω της η οικογένεια Αγγελόπουλου.

ΠΗΓΗ